THE YEAR 2024

Voor mijn gevoel zijn we met een noodvaart door 2024 gevlogen! Letterlijk en figuurlijk, want ook dit jaar stapte ik regelmatig het vliegtuig in, op weg naar nieuwe horizonten. Dit jaar bracht ik wederom volledig als digital nomad door (ik verzamelde hier de beste digital nomad bestemmingen). Ik tikte gigantische bucketlist items af en ik bezocht plekken waarvan ik nooit had gedacht dat ik er een stap zetten zou. En tuurlijk, onderweg gooide het leven de nodige hickups in de mix, we zijn hier tenslotte om te leren hè. Iets met vastzitten in de jungle van Oeganda, van de een op andere dag op straat staan ergens op het Griekse platteland en strandden in Abu Dhabi omdat de vliegtuigmaatschappijen er meer dan eens weer een potje van hebben gemaakt. Ach, we kunnen in ieder geval met een twijfelachtig lachje vaststellen dat 2024 zeker niet saai was! Maar wat heb ik weer van deze rit genoten, potverdorie. En als een gevoel van dankbaarheid me overneemt, probeer ik te beseffen dat ik zelf verantwoordelijk ben voor al het goeds dat me tegemoet komt. En dat maakt me, zo terugkijkend op het jaar, toch wel echt een gelukkig mens. 

J A N U A R IDe eerste dagen van 2024 bleef ik lekker plakken in Nederland, omringd door m'n favoriete mensen. Die plaktijd werd uiteindelijk nog ietsje langer toen werk vroeg of ik mijn vlucht kon verzetten. Geen probleem! Toch was het uiteindelijk echt tijd om het vliegtuig terug naar Fuerteventura te pakken, waar een zonovergoten appartementje aan zee en twee reispartners in crime op me wachtte. De dagen vlogen in een roes aan me voorbij in wat inmiddels mijn signature eilandritme was geworden: laptopje open (want ja, die rekeningen betalen zichzelf niet), sportkloffie aan en dagelijks even uitwaaien met de viervoeters langs de kustlijn. En laten we de ochtendrituelen niet vergeten, eerst een verfrissende duik in zee, gevolgd door een stop bij mijn favoriete bakker voor die oh-zo-zalige croissants. Oké, Fuerteventura is misschien niet mijn dream destination, maar we hebben er met z'n allen een knaller van een maand van gemaakt. Vol kleine roadtrips en van die kleine geluksmomentjes die je gewoon niet kunt plannen. Want soms zijn het juist die spontane dingen die het 'm doen, toch? Dat bewees deze maand maar weer mooi. 

F E B R U A R IFebruari werd next level toen een van mijn beste vriendinnetjes haar koffers deze kant op sleepte! En jongens, wat hebben we uitgepakt... Van een epische zeiltrip rond het eiland waarbij we ons als stoere piraatjes voelde tot het Indiana Jones-waardig verkennen van de lokale grotten en vulkanen. En dan die wijnproeverijen! Al moet ik eerlijk bekennen dat onze favoriete wijnmomenten toch wel echt de DIY-strandedities waren - flessen strategisch begraven in het zand zodat de wijn koel blijft. De camper transformeerde meermaals in een sterrenrestaurant op wielen, wat meestal eindigde in het beste toetje ooit: met een glas in de hand naar een belachelijk mooie zonsondergang staren. 

M A A R TIn Maart ging ik eindelijk naar een plek waar ik lang naar uitgekeken had: Madrid! Een stad waar ik stiekem al járen van droomde (hallo, tapas en terrasjes!), maar die me in eerste instantie toch even liet spartelen. Want laten we eerlijk zijn; een metropool in je eentje veroveren is nog best een dingetje. Maar in plaats van bij de pakken neer te ploffen, besloot ik mezelf te trakteren op een paar fijne solo dates. Ik organiseerde leuke dagtripjes voor mezelf, struinde over lokale marktjes waarbij ik lekker aan de wijn ging tussen de locals en bezocht ontelbare musea (want daar maak je mij gewoon heel blij mee). Daarnaast had het universum nog wat onverwachte extraatjes in petto: ik ontmoette een héle knappe Spanjaard (wat overigens bij een vakantieliefde bleef). En alsof dat nog niet genoeg was, kwam de kers op de taart in de vorm van mijn bestie die langskwam voor een portie chaos! Het was misschien een slow start, maar deze maand eindigde beslist met een knaller. 

A P R I LHet was tijd voor een kleine pitstop in Nederland en wat voor één! Want als je 30 wordt, dan moet je natuurlijk wel even flink uitpakken en zo geschiedde. En eerlijk? Al mijn favoriete mensen in één ruimte zien... Dat is gewoon goud waard en geeft een instant warm-deken-gevoel. Maar het feestgedruis was nog niet voorbij, want met werk vertrokken we een midweekje naar een Scandinavische experience in de Achterhoek. Denk: jezelf Bear Grylls wanen terwijl je eten op een vuurtje pruttelt, snurken in knusse campers, whisky's die wel érg makkelijk wegdronken bij het kampvuur en wakker worden met een frisse duik in het meer. Brrr... Maar zo heerlijk! En toen was daar mijn verjaardag! Nietsvermoedend stapte ik binnen voor wat ik dacht dat 'gewoon' een brunch zou zijn. Plot twist: daar zaten ze allemaal, mijn lievelingsmensen, klaar met confetti en bubbels (en waarschijnlijk een grote grijns omdat ze dit geheim hadden weten te houden). Het soort momentjes waarvan je wenst dat je er een foto met je ogen van kon maken! 

In mei ging het feest rustig nog even door, want samen met mijn vriendengroep uit Nederland maakten we een kleine roadtrip richting la douce France, voor ons jaarlijkse kasteelfestival in de Champagnestreek. Onder het motto: waarom bescheiden doen als je het ook in stijl kunt vieren? Eindelijk kon ik iedereen weer even flink in mijn armen sluiten! En toen... Was het tijd voor de reis van mijn leven: een self-drive reis door Oeganda! Want waarom op één avontuur gaan, als je er ook duizend tegelijk kunt beleven? Daar ging ik, als een soort mix tussen Jane en Tarzan, te paard door de jungle. Met rugzak en al de bergen op, al raftend de Nijl trotseren, leeuwen spotten vanuit onze safaritent en als een ninja door het oerwoud sluipen op zoek naar chimpansees. Mei was basically één grote bucketlist die afgevinkt werd. 

J U N I

De laatste dagen in het magische Oeganda (bye bye, olifantjes!) vlogen voorbij, en voor ik het wist stond ik halverwege juni weer op Schiphol. Daar werd ik super lief onthaald met ballonnen (mijn hartje smolt)! Maar hey, Nederland en ik? Dat was een snelle date van 24 uur, want work was calling en deze keer in de vorm van een roadtrip die zo uit een sprookjesboek leek te komen. Eerst op naar de Loirestreek, want blijkbaar hadden we nog niet genoeg kastelen gezien in mei (spoiler: je kunt echt nooit genoeg kastelen zien). En omdat variety the spice of life is, switchten we van koninklijke energie naar surfvibes in een surfkamp. Daarna vervolgden we onze weg naar het culinaire walhalla San Sebastian. Want na al dat surfen hadden we wel wat pintxos verdiend, toch? De terugweg naar Nederland? Die vulden we, je raad het misschien al, met nóg meer kastelen. Terug in Nederland was het tijd voor iets meer rust en regelmaat. Gelukkig kon ik een maand lang op het huis (en de allerliefste kat) van vrienden passen die zelf op vakantie gingen. Met een hangmat in de tuin (en een kat op schoot) was het tijd om alle wilde avonturen van de afgelopen weken eens flink te laten bezinken. Want zelfs de meest enthousiaste wereldreiziger heeft af en toe een langgerekt me-time momentje nodig! 

J U L I

A U G U S T U S

Oeh, augustus in Berlijn was één groot feest; laten we het er maar op houden dat ik in volle glorie meedeed met brat girl summer. De stad bruiste, de temperatuur steeg en ik? Leefde mijn beste leven! Van spontane parkfeestjes tot zonsondergangen die maar niet leken te eindigen - en dat allemaal met een constante stroom aan bezoekjes van m'n lievelingsmensen. Want blijkbaar was iedereen wel in voor een portie Berlijnse chaos! En alsof dat nog niet genoeg was, maakte ik een uitstapje naar Hannover. Want als een goede vriend uit Zuid-Afrika je uitnodigt, dan zeg je geen nee natuurlijk. De dagen vlogen voorbij in een waas van spontane dansjes, eindeloze zomeravonden en veel gelach. Want soms moet je gewoon even alle remmen los gooien en voluit genieten van het leven. En dat is precies wat augustus was: één brok ongetemd plezier! Kon het leven maar altijd zoals de zomer in Berlijn zijn...

N O V E M B E R 
November werd afgeblust met een heerlijke reünie in Athene - want als een Braziliaanse vriendin, die je nota bene in Zuid-Afrika hebt leren kennen, overkomt vliegen, dan weet je dat er iets speciaals staat te gebeuren! Na een weekje Griekse gezelligheid was het tijd voor het échte werk: Kuala Lumpur! Maar alleen chillen in de stad was niet genoeg voor deze twee nomads, dus hopten we in een auto voor een roadtrip naar de Cameron Highlands (hallo, theeplantages!) en vlogen door naar het tropische eiland Penang. En het meest bizarre van alles? Deze chaotische meid vond zowaar haar routine! Dagelijks sporten in onze homegym, gevolgd door baantjes trekken in onze infinity pool (en ja, ik ben me er van bewust hoe gestoord luxe dit klinkt). Balans, routine en structuur aanbrengen in mijn leven als digital nomad blijft lastig, maar het is me zowaar een keertje gelukt. Note to self: iets om mee aan de slag te gaan in het nieuwe jaar?! 

D E C E M B E R
Niemand die had kunnen voorspellen dat ik het jaar zou afsluiten tussen de palmbomen in Chiang Mai! En laat ik je vertellen: 30 graden met Kerstmis is even wennen als je gewend bent aan glühwein en dikke truien. Eerlijk? Het voelt een tikkeltje dubbel. Want hoe hard Spotify ook probeert met de kersthits, die kerstsfeer wil er niet helemaal in komen als je een tikkeltje bezweet door de zonovergoten straten slentert. Het is natuurlijk wel een beetje gek om niet bij m'n familie te zijn deze feestdagen - en ja, die keuze heb ik helemaal zelf gemaakt, maar ik stuur gewoon extra veel digitale knuffels vanuit mijn tropische paradijsje.

2025 komt er al aan met de nodige plannen én dromen! Eerst maar eens die Thaise immigratiedienst charmeren (zodat ik hier tot begin maart kan blijven chillen). En daarna? Tijd om die dromen naar de realiteit te halen! Want plaatjes van Hong Kong, Japan en Zuid-Korea blijven maar door m'n hoofd spoken. Maar ook Europa zal weer een hoofdrol in hoofdstuk 2025 gaan spelen. Want er staan wat te gekke festivals, sociale verplichtingen en knuffelafspraken in Nederland op me te wachten, en ook Frankrijk roept weer voor een werkreisje. En de rest van het jaar? Dat laat ik lekker open - want niet-geplande avonturen zijn juist de allerbeste! Maar omdat een mens toch wat intenties en manifestaties het universum in moet sturen (luister je mee, universum?), zijn hier de mijne: die sportroutine die ik de afgelopen maanden ontketende? Die gaat gewoon mee de wereld over! M'n hart open blijven stellen voor alle mooie en liefdevolle zielen die ik hopelijk onderweg ga tegenkomen (ook al is dat soms best spannend) en vertrouwen dat het universum wel weet waar ze mee bezig is. Nog meer groeien in die beste versie van mezelf zijn, en vooral: blijven kiezen voor ervaringen boven spullen. En wie weet wordt 2025 wel het jaar waarin ik kies voor een iets vastere vorm van een thuisbasis. Of dat er in ieder geval iets meer grounding en balans in mijn chaotische leven komt. Lieve mensen, proost op dat jullie allemaal een prachtjaar te wachten staat! Ik geef jullie allemaal een abonnement op een jaar lang baden in een oneindig bad van geluk en gezondheid. 

THE END